Ik vond het…. mweh.
Het was niet goed, niet slecht, maar het beeld dat ik met mijn ogen zag, had het oog van de camera anders gezien. Het zal ook eens niet.
Kunst is vooral kijken. En zien. En doen. En opnieuw kijken, zien, doen.
Ik was nog niet klaar. Meer foto’s waren nodig. Geen brave plaatjes, maar alle fotografieregels overboord gooien.
Uit toeval, fouten en mislukkingen ontstaan vaak de mooiste dingen tenslotte.
Toch?
De technisch mislukten gelukten gingen voor mijn ogen langzaam, maar zeker een serie abstracte foto’s vormen. Ze pasten bij elkaar qua kleur, qua sfeer, qua stijl.
Normaal ben ik blij als ik één werk kan goedkeuren, maar nu had ik er veel.
Yes. Los van elkaar waren ze sterk, maar samen vormden ze een familie.
Nu het doe-werk gedaan was, kwam het denkwerk eraan te pas: elk beestje moest een naam hebben. Een titel.
Bij een abstract werk is dat wat listiger dan bij een realistisch werk. Een koe is een koe, maar bij abstracte kunst komt het op de fantasie aan van de kijker. En wat jij erin ziet hoeft niet te zijn wat ik erin zie.
Maar je moet ergens een knoop doorhakken, want Abstract 1 t/m veel klinkt ook weer zo… abstract.
Tot slot moest er nog een overkoepelende naam voor de groep komen.
Ik heb de boel even laten soppen. En nog een even.
Uiteindelijk zag ik de elementen.
En zo ontstond de serie abstracte kunstwerken Elementair.
De werken uit ‘Elementair’ zijn te bestellen via Werk aan de Muur. Klik op onderstaande foto’s en je komt in mijn shop terecht:
